Romeo save me !

Przerwy są dobre.

Można sobie zrobić przerwę od siebie nawzajem, gdy już trzeci tydzień z rzędu walka w domu toczy się o nie umyte naczynia.

Można sobie zrobić przerwę od cukru.

Ot tak, na całe życie.

Można sobie zrobić przerwę od seksu ( nie, to głupie).

Można sobie zrobić przerwę od leżenia i zamiast tego wstać i trochę się poruszać.

Na przekór leniuszkom kanapowcom (naukowcy z Ameryki jeszcze nie rozpracowali tego gatunku ).

Można też zrobić sobie przerwę od bloga.

Bo tak i już.

To chyba miesiąc zaraz minie jak nie pisałam.

Ale jak już wspomniałam, przerwy są dobre.

Jestem aktualnie w Warszawie, mieście wielkich możliwości.

Mam (chyba) pracę marzeń, mam kochającego chłopca i najpiękniejszego, najcudniejszego i najukochańszego psa na całym świecie.

I jestem tu, w mieście w którym chyba można wszystko kupić, zrobić, zjeść i co?

Marzę o swoim łóżku, o garnku zupy pomidorowej, o całusie na dzień dobry w nos od Kory, o moim biurku, o spacerze po Pyskowicach.

Niby tyle przestrzeni w tym wielkim mieście, a oddechu tak mało do nabierania.

To nie tak, że jestem jakaś inna, że brakuje mi wdzięczności dla Świata że wsadził mnie w to miejsce akurat teraz.

Ja po prostu lubię prosto.

Żyć.

Marzyć.

Kochać.

Jeść.

walentynki tuż tuż.

troszkę szczęścia.

i miłości

króliczy klan

dziadek zbudował mi stół do pracowni

pierwsi goście już biwakują.

szycie na miarę.

zaproszenia na wystawę.

powoli otwieram sezon ślubny

Pani Kwiatkowska z Fifką.

a czy Ty kochasz marchewki?

obrazy będą. a co się dziwisz?

i piosenki stycznia :

Całusy w nosy.

Lola

PS. Dziękuję pięknej i magicznej NOOMI za miłe słowa o blogu

Navigation Menu