Jako że od kilku tygodni słowa nie układają się w całość, uważam że powinnam tylko rysować i przy okazji przekalkulować wszystko co teraz się dzieję. A dzieje się dużo. Nie boję się. Bardziej jestem zła na siebie,że nie potrafię się zorganizować.  Ale nic to. Będzie lepiej. Zawsze jest. Tak bardzo chcę zobaczyć w końcu morze..... L. PS. zdjęcia

Łał to już. Już mam 23 lata. A przecież chwilę temu włóczyłam się z przyjaciółmi do piątej nad ranem po Pyskowicach, w noc mojej osiemnastki. Nie chcę podsumowań. Chcę żyć i być zdrowa, szczęśliwa, kochana, rysować dla Was, dla Niego dla mnie. Chcę nie bać się życia i konsekwencji swoich decyzji. Chcę ruszyć w nieznane. Z Nim i