Motywator!

tak bardzo.

och!

spoko, jutro kończy się listopad !

ostatnio intensywniej odczuwam to uczucie, które towarzyszy odwadze. masło maślane.

ekhm.

Jakby ktoś nie wiedział - Chujowa Pani Domu Peggy Bundy!  najlepsza <3 td="">

tak.

chciałabym ten Paryż. chciała.

wichajster.

za dwa tygodnie po wystawie .

Zdjęcia opowiedziały wszystko.
A ja sobie idę dalej pracować.
Buzi !

L.

Dorota Wellman jaka jest każdy widzi - chociaż niektórzy nawet patrząc nie widzą dobrze. Och wiecie o co mi chodzi. Tak?

Od dwóch lat regularnie kupuję 'Twój Styl' - za artykuły, za felietony Agaty Passent, za dwie godziny, które mnie niezwykle odprężają. Moim zdaniem jest to jedna z najlepszych gazet dla kobiet na naszym Polskim rynku. Doprawdy, nie wiem co wszyscy widzą w tym napakowanym reklamami Vogue tudzież Harper's Bazar. Ale rozumiem, że ich magia to magia luksusu, chociażby tego na papierze. Dla niektórych tylko w tej papierowej wersji.
Ale czym tak naprawdę jest luksus?
Odkąd utrzymuje się sama i nie mieszkam już z rodzicami, luksusem dla mnie jest leżenie beztrosko w łóżku i świadomość tego, że wszystko co musiało zostać zrobione jest skończone na medal. Od czyszczenia toalety po układanie ubrań w szafie, kończąc  na pisaniu i rysowaniu. Oj ile ja bym teraz dała za takie beztroskie leżenie i picie kakao z kubka w róże.Ale wracając do Dorotki.
Jestem fanką DDTVN ale tylko jak prowadzi je duet Wellman & Prokop. Nie będę się wypowiadać źle na temat innych prezenterów, ale tak, jest kiepsko.
Szczególnie z jedną, klaszczącą i 'robiącą cuda w seksie'. A kysz!

Grudniowy numer TS jest zawsze full extra superowy. Pełno ciekawych historii, rozmów z inteligentnymi ludźmi i miłość oraz pasja bijąca z każdej strony pachnącej farbą drukarską.
Mmmmm.

Tak więc z tegorocznego numeru uśmiecha się do nas z okładki Dorota Wellman i zaprasza nas na ciepłą rozmowę o rodzinie, zimie, świętach i jedzeniu. Dawno nie czytałam tak dobrego wywiadu, który sprawiłby, że muszę się z kimś ( czyli z Wami ) nim podzielić.

Foto z Dorotą.

Ale mam piękne życie. Wyszłam z rysowaniem do ludzi, co odjęło mi już trzy kilo. Bo jem jak muszę i piję litry wody i rumianku. Czyli życie zgodnie z pasją upiększa. A to fakt. A ja się zastanawiam, dlaczego nie zrobiłam tego wcześniej?



W zachowaniu spokoju pomaga muzyka.

i odżywiam się zdrowo

Pomiędzy tuszem a pościnanymi kartkami papieru patrzę do Internetu, a tam u mojej kochanej Pani la Mome nowy piękny post - że już nie wspomnę o jej ciuchach. LOVE.

Czytam czytam i czytam. A tu nagle przeczytałam, że zostałam nominowana do Liebster Award.
Generalnie chodzi o to, że piszę odpowiedzi na pytania wymyślone przez wyżej wymienioną la Mome. Wyczytałam, że to za uznanie dla mojego bloga i że ogólnie to taka wzajemna promocja. Jest mi miło i ciepło, że o mnie pomyślała - tak więc już odpowiadam.

#1 . Czym kierowałaś się wybierając nazwę dla swojego bloga i czy nadal wyraża ona Ciebie?

Moja babcia mówiła na mnie Lola kiedy byłam mała, a włosy nie chciały mi rosnąć. Zwykła mawiać -
"Lola, Lola, kiedy Ci będę plotła warkocze? " . I tak jakoś zostało. Potem, kiedy pokochałam rysowanie i zrozumiałam, że to coś tak magicznego i pięknego na całe życie, to miałam problem z tym jak się na obrazkach podpisywać. I gdzieś przypomniała mi się Lola. Uwielbiam Francję, białe i kremowe Paryskie kamienice, zapach czekolady z malinami, która nieodzownie kojarzy mi się z Pijalnią Czekolady na końcu świata w Paryżu. A 'Lola' wydała mi się najbardziej bliska memu sercu. Na początku chciałam nazwać bloga Mademoiselle Lola, ale ta nazwa wydała mi się za długa i trudna do szybkiego wpisania na klawiaturze. Spolszczyłam się na "Panna" dodałam "Lola" no i tak wyszło.

#2 . W jakich okolicznościach Twojego życia powstał Twój blog i co Cię skłoniło do jego założenia.

Bloga założyłam w lipcu 2009 po tym jak wróciłam sama do siebie. Wiosną tego samego roku skończył się związek z moją pierwszą miłością, co bardzo przeżyłam. Schudłam wtedy piętnaście kilo, zrzucając tym samym starą skórę i ulepiłam się na nowo. Kiedy byłam u cioci na wakacjach, nocami przeglądałam blogi początkujących szafiarek. Tzn. wtedy początkujących a dziś słynnych takich jak Styledigger, Ryfka, Aife, Alice Point. I też chciałam pokazywać moje kiecki i inne stylizacje. 

jedna z pierwszych.

Byłam szczęśliwa, pełna pasji, marzeń i jakoś naiwnie wierzyłam w magię swojego bloga. Więc gdyby nie miłosna trauma i upór który towarzyszył mi przy zmianie mojego życia to blog by nie powstał. Tak, dziękuję Ci chłopaku że mnie rzuciłeś.


#3. Gdybyś miała  bez zastanowienia wymienić trzy słowa, które charakteryzują Twój blog, były by to:

Miłość.
Zima.
Mapa.

#4. Gdzie szukasz inspiracji do swoich postów?

Zawsze twierdziłam, twierdzę i twierdzić będę zawsze, że inspiracje są wszędzie. Jestem uzależniona od Soup.io oraz od Pinteresta. Mam swoje tablice i tam wklejam i przypinam zdjęcia, które ruszają mnie od środka. Tak najbardziej inspiruję mnie muzyka, długie leśne spacery, kubek kakao i jajecznica na śniadanie. Zauważyłam, że im bardziej zimno na zewnątrz to uwielbiam pisać o jedzeniu.
Latem i wiosną moje posty mają podtekst seksualny. Ach te hormony!
Filmy i książki są banalne ale uwielbiam i jestem uzależniona od starych francuskich piosenek i książek o tematyce rodzinnej sagi - to wszystko przekłada się na moje myślenie i podejście do życia. A to wszystko jakoś brzmi i układa się w postach.

#5. Czy prowadzenie bloga miało lub ma wpływ na Twój wygląd, zmieniło podejście do ubrań, jeśli tak to na jakie?

Wydaje mi się, że nie. Kiedyś może miało, chciałam być taka jak wszystkie inne szafiarki. Co i tak mi nie wychodziło bo
nie miałam pieniędzy
nie znoszę szpilek i jakiś dziwnych koturn z ćwiekami. ble.
Natomiast teraz już wiem, że dobrze jest mi w granatach, kremach, czerniach i szarościach. Jestem fanką pudrowego różu i czarnych kryjących rajstop. Marzy mi się kremowy trencz na wiosnę. Dorobiłam się dwóch sukienek w kropki, jednej spódniczki w grochy i sukienki w paski. Mam trzy swetry, które noszę i które uwielbiam. Jesień i zima to jednocześnie wiosna w mojej szafie. Jakkolwiek to brzmi. Udało mi się osiągnąć wymarzony minimalizm. Kocham pasiaste koszulki i szare getry - to mój zestaw domowy. Chyba chodzi o to, że stałam się świadoma. 
Świadoma tego w czym mi dobrze a w czym źle. A to na pewno jest zasługa blogowania i obserwowania innych blogerek.

#6. Z myślą o jakich odbiorcach piszesz swoje posty (nie bądźmy hipokrytami, że piszemy blog dla siebie;)?

Ale ja naprawdę piszę bloga dla siebie. Zawsze jest mi jakoś lżej po ciężkim dniu gdy siadam i coś naskrobię. Tak po prostu. Nie wiem kto czyta mojego bloga. Mam kilkoro stałych czytelników, którzy zostawiają komentarze i wiem, że są. I uwielbiam ich. Myślę, że piszę dla dziewczyn takich jak ja. Które szukają drogi do spełnienia swoich marzeń. Ja tą drogę odkrywam cały czas. No dobra, Panowie też może czytają ale jakoś o tym nie myślę. Po prostu piszę. I to pisanie ma dla mnie sens. I dzięki temu jestem szczęśliwa. A tutaj chodzi chyba o to. O szczęście.

#7. Jak sobie wyobrażasz swój blog za 10 lat?

Będzie tutaj mnóstwo zdjęć moich bliźniaków i psa. I opowieści znad morza. I będę jeszcze więcej pisać i rysować. 

#8. Wygrywasz nagrodę: możesz wybrać z całego świata osobę, która Cię wystylizuje. Kto to będzie i dlaczego właśnie ta osoba ?

Tim Burton.
Bo ja go po prostu kocham. To znaczy kocham jego mózg. I jest dla mnie duchowym tatą. Pewnie wymyśliłby coś w paski, coś koronkowego i czarnego. Coś nieprzewidywalnego. 

#9. Podaj link do swojego ulubionego wpisu.
http://pannalola.blogspot.com/2013/08/lola-and-cinnamon.html

#10. Dlaczego jest on Twoim ulubionym?
 Bo zdradziłam wszystkim swoje marzenie i swój plan. Z duszą na ramieniu . No i pierwszy raz od dawna poczułam energię, która mnie opuściła na długu, długi czas.

#11.  Najzabawniejsze lub najbardziej zaskakujące  pytanie, które usłyszałaś odnośnie prowadzenie swojego bloga to?

Że piszę o kotlecie do obiadu i o tym ile razy byłam w toalecie. No i kiedyś w liceum, koleżanki doniosły wychowawczyni że piszę bloga i że coś złego o niej na nim napisałam. 
Ale ja jestem przecież grzeczna.


****

Teraz powinnam nominować kolejne osoby i wymyślić pytania.

Ale czeka na mnie stos kartek do zarysowania.
Więc daj - cie mi czas.

Całusy!
L.

Od soboty moje życie wywróciło się do góry nogami. Już nie leżę na brzuchu przed stosem filmów, z czekoladą w łóżku i paczką chrupek kukurydzianych za poduszką.

Stos filmów zamieniłam na stos papieru 160 gram i kubek z czarnym tuszem.

Przez ostatnie miesiące zapomniałam jak to jest być szczęśliwym. Zapomniałam sama o sobie i nie wstydzę się do tego przyznać.
Gdyby nie rysowanie i masa zamówień, za które dziękuję Bogu codziennie to pewnie nadal tkwiłabym w tym maraźmie z przerwami na jedzenie.

Ale to już było!

Sobota zaczęła się od rysowania, a zakończyła się w Rachowicach na urodzinach dobrej koleżanki. Poetki i Malarki - Karoliny Kułakowskiej .










Karola ma najbardziej magiczny pokój w którym mogłabym siedzieć milion lat.
Sto lat jeszcze raz Karola!

Niedzielę spędziłam mniej więcej tak



Poniedziałek skończył się tak


A wtorek przywitałam tak



Oczy mi się kleją, serce się raduję i w ogóle wszystko nabrało magii i cudów.
Dzięki Pani Dorocie Wróblewskiej zyskałam ważne zlecenie.
Ale cii!

Całuję was mocno w nosy i ściskam - a tymczasem uciekam przewietrzyć głowę .

L.

Zostałam mamą.

hihihihihi.

W lipcu postanowiłam poważnie zastanowić się nad swoim życiem. Bo naprawdę, nie chcę go tylko przetrwać, modląc się o kasę z nieba na nowe tusze, jedzenie, rajstopy z Gatty i carmex w słoiczku.

Z okazji tego, że idą Święta założyłam Wytwórnię Pocztówek - no dobra, założyłam ją w owym lipcu ale ruszyłam z kopyta dopiero wczoraj.

KLIK


Wszystko jak na teraz dzieje się przez FCB. Ale jeśli jesteś szczęściarzem, który opędził się bez owej platformy społecznościowej to już pokazuję.

Już wyjaśniam.





Kartki wykonałam za pomocą czarnego tuszu, pisaków kreślarskich. Do każdej dołączona jest czerwona koperta.

Cena kartki to 2.50 zł.

Można je zamawiać poprzez stronę na FCB, albo e-mail

karola.luc@gmail.com  - koszt przesyłki pokrywa kupujący.

Uciekam do produkcji, bo zamówienie opiewa już na 42 sztuki.


A Was całuję!
I dziękuję. <3 p="">
L.

PS. pamiętajcie, że wszystko co ślemy, ślemy z miłością!

Wszystko co ostatnio pokochałam.

Siebie nie.

L.

J zrobił sobie biurko sam. A ja dostałam swoje. Niby z IKEA, ale używane.
Czyli, że z duszą.


Mamy do dyspozycji jeden duży pokój, drugi zamieszkuję prababcia więc tym bardziej się cieszę, że udało się wygospodarować trochę przestrzeni tylko dla mnie. Na zdjęciu wygląda na małą ciasnotę.
Ale nie dajcie się zwieść pozorom!
Jest jasno, pięknie i przejrzyście.
Od razu zabrałam się do pracy.







Pachnące poranki.
Tak zaczyna się każdy dobry dzień.
No dobra, każdy dobry dzień zaczyna się od kanapki z nutellą.


A piosenka tygodnia to.





Och i ach.
A ja marzę o takich włosach