Od kilku dni regularnie, czarnym żelopisem kupionym na poczcie podczas szału wysyłania zamówień kartkowych i portretowych, regularnie piszę jedną stronę dziennie. Kiedyś miałam od takich zapisków kalendarz i nosiłam go prawie zawsze w torebce. Jednak teraz stojąc przed obliczem wielkich zmian w moim życiu, uznałam, że potrzebuję czegoś co będzie na mnie czekało. Potrzebowałam swego rodzaju wieczornego rytuału,

Mleko z miodem. Auto marki maluch. Las. Bale księżniczek w naszym pokoju. Orzechowe Prince Polo. Pierwsze kredki. Nauka rysowania konia. Pierwsza książka. Zapach biblioteki. Woda Muszynianka. Herbarniki z paskiem marmolady. Sylwester = smażone pierogi. Świnka wyleczona ciepłem dłoni. Czosnek i cebula. Grzanki z patelni. Chanel n 5. Old spice. Hattric. Pierzyna. Mądrość. Wsparcie. Cierpliwość. Miłość. Stół do rysowania.

Dużo się dzieję. Nowy rok i miała być systematyczność we wszystkim. W ćwiczeniach i diecie. W rysowaniu. W nadrobieniu obiecanych projektów. W spaniu po osiem godzin. W piciu dwóch litrów dziennie. Wody. W pisaniu i rysowaniu. Tymczasem jem kiepsko odkąd wgrałam nowy system na swojego maca to aplikacja do rysowania wisi i nie ściągnęłam jej ponownie śpię mało

Czy ja już tutaj pisałam, jak bardzo kocham zimę? Eh... Zima jest dla mnie magiczną krainą cudów. jak Joao śpiewa to mam ochotę zamknąć się na całą noc w kuchni i piec ciasta. Pić litry herbaty i tańczyć boso. Bo tak. oglądać bez końca Czekoladę i Amelie Bardzo tęsknię za Pyskowicami zimą. Pachną czymś magicznym. Chciałabym ten zapach