no title.vol 6.

Szłam do Ciebie całe życie, wiesz? Nie, wcale nie szłam przez pola, lasy, łąki, góry, wydmy. Szłam tak po prostu nie wiedząc, że do Ciebie idę. Każdy ma swoje przeznaczenie. Moim jest czekolada, Twoim latarnie morskie. Ale musieliśmy się spotkać właśnie tutaj, w tym mieście na końcu świata, z fontanną na środku rynku w stylu niderlandzkim. Spotykanie się na środku drogi jest magiczne. Magiczne bo nie wiesz nawet jak bardzo bałam się zrobić krok w Twoją stronę.Ten jeden najważniejszy. Zapukałeś w grudniu do moich drzwi o godzinie osiemnastej, to tak jakbyś zapukał do mojego serca.

A teraz stoję Tu przed Tobą w kuchni pachnącej cynamonem i moje serce już więcej Cię nie pomieści.Całe miejsce w mojej duszy zapełniasz Ty. Drżą mi kolana, drżą mi dłonie. Mam gęsią skórkę nawet na czubku głowy. Kobieta musi być niezależna, mówili. Mówili też, że miłość się kończy i trzeba mieć wtedy dokąd pójść a nie zostać bez niczego. Moja miłość się skończyła ponad rok temu. I nie chciałam już kochać. Chciałam tworzyć nowe praliny, nowe smaki. Chciałam zamknąć się w Pijalni i czarować.Chciałam w samotności oglądać zorzę polarną, kłaść nowe kafelki w łazience. Ale już tak dłużej nie mogę.
Jak otworzyłam Ci drzwi w grudniu o osiemnastej, to poczułam że wszystko mi się już pomieszało. Poczułam niebezpieczeństwo i bezpieczeństwo w tym samym momencie. Poczułam skurcz w dole brzucha, taki skurcz który zwiastuję szczęście. Jesteś tu teraz, siedzisz na moim krześle sosnowym i patrzysz na mnie tymi oczami, w których odbija się morze. A jedyne o czym teraz marzę to to, żeby mieć z Tobą dziecko, bliźniaki, psa. 


***

Lola patrzyła na Filipa siedzącego w jej kuchni i zaciskała pięści z całej siły żeby tylko go nie dotknąć. Opierała się mocno o ścianę, żeby tylko się na niego nie rzucić. 


- Smakuje Ci? Zastanawiałam się czy nie dodałam za dużo chilli do mieszanki, przepraszam że musisz tego próbować. Nie ufam sobie.

- Dlaczego sobie nie ufasz? 

- Boje się.