za miesiąc wystawa, prace trwają, historie się piszą, menu się układa. a u kogoś miłego, wiszą na ścianie moje historie. Nie sądziłam, że mogą tak ładnie wyglądać na czyjejś ścianie. Miłe to. Dzisiaj, na luzie, bez planów do Wytwórni Pocztówek zawitał lis. A zaproszenia na wystawę już są. Zaprojektowane, przemyślane. Czas je zaadresować i powysyłać.  i niespodzianka, dla

Od Listopada niewiadomego roku zaczęłam chorować. To znaczy, czułam, że coś złego się ze mną dzieję. Leżałam, patrzyłam w sufit. W nocy śniłam koszmary przeszłości. Coraz częściej bolał mnie brzuch, w kilku miejscach. Było źle, nie mogłam spać, trzeźwo myśleć. Nie wiedziałam jeszcze, że smutek zżera mnie od środka, jak cichy morderca.  Rozliczam się na leśnych ścieżkach z

W moim centrum dowodzenia, przy małym białym biurku ostatnio wiele się dzieję. Pozorny chaos jest poukładany. z rapidografem w dłoni czuje się wolna. Chociaż przez chwilę. Trochę spraw ostatnio zawaliłam. Jedną z nich naprawię już w następnym poście, zapraszając was już tu i teraz na moją rozmowę z Pawłem Szypułą w ramach cyklu GliwiceLove. całusy! L.

Już bardzo dawno ubrania nie sprawiały mi tyle radości. Dla własnego zdrowia i bezpieczeństwa i przyszłych maluchów, mój styl życia ulega powoli zmianie. Więcej zdrowia na talerzu i w życiu. J też zaczął o siebie dbać. Jest pięknie. Fajnie jest mieć partnera, który razem z Tobą walczy o lepsze zdrowie i kondycje. Wyjazd do Wrocławia i spacery po

 Sny mam coraz dziwniejsze. Śmierć, rozstanie, karabiny na Majdanie, tańce z Klimtem. Zmieniam się. Luty był jak zeszyt w kratkę. Wzruszenia przeplatały się ze złością. Dzisiaj marzec przywitałam z pięknym słońcem na balkonie, z miłością obok mnie i postanowieniem. Sztaluga rozłożona, farby poukładane. Zapasy papieru znalazły swój dom w kartonowym pudełku. Pędzle wyczyszczone czekają w ogromnym słoiku. Rzędy