Archive for maja 2013

undefined^th undefinedundefined

Baby Blues.

Od tygodnia chodzi za mną dziecko. Wyobrażam sobie, jakie urodziny będę mu/jej/im wyprawiać. Jaki dzień dziecka. Jakie święta. Jakie zabawy na deszcz. Ile miłości, czułości. Ile wspólnego gotowania. Ile mądrych zdań. No tak. To te hormony, czy coś. W ciąży nie jestem. Ale pomarzyć zawsze można. Jak na teraz, to nie wiem jak się nazywam. Nie wiem co

undefined^th undefinedundefined

sauté.

By Panna Lola with 0 Comments

Ostatnio stałam się monotematyczna. Monochromatyczna. Biegam w dżinsach i pasiaku. Biegam w swetrach i japonkach. Robię naleśniki z żurawiną. Mam ochotę zafarbować włosy na blond. Ale wygrywa coraz korzystniejsze odbicie w lustrze. Sauté. Jeśli w pierwszej scenie pojawia się strzelba, to w finale wystrzeli - nie pamiętam kto to powiedział. Ale jest idealne. Wymyślam tarty na wystawę. Odbiegłam

undefined^th undefinedundefined

sleepy time.

By Panna Lola with 0 Comments

O zachciankach . Chciałabym zjeść ciastko i być ciastkiem. Chciałabym zamienić się czasami w maleńką chmurkę i spokojnie zmieniać kształty. Jeszcze marzę o nowych słuchawkach do iPoda bo to oficjalne: jestem mordercą słuchawek. Marzy mi się mocno czekoladowy fondat, popijany szampanem. Najlepiej w łóżku. Kilka truskawek. Sushi o czwartej nad ranem. Czasami mam ochotę odgrzać kotleta i pogadać

undefined^th undefinedundefined

Found You.

By Panna Lola with 0 Comments

Las. Miód z cytryną. Mleczna . Kawa z ekspresu pana wodza. Najlepsze tosty świata. Najdłuższe leśne rozmowy. Kilka łez. Czternastka pachnąca gorzką z pomarańczami. Paski, zieleń, papierosy. Wróciła A. Trzymamy głowy wysoko hej, do góry. Ściskamy się za dłonie. Dodajemy sobie nadziei. Nie zapeszam. Nie zaprzeczam. Piszę, od nowa. Kreślę, zaznaczam, przenoszę. Ostrość nastawiona na szczęście. Ostatnio śmieję

undefined^th undefinedundefined

Starships.

By Panna Lola with 0 Comments

Lubię rajstopy. Mam taką koleżanką, która wzdryga się na sam dźwięk naciąganych pończoch na nogi. Coś na wzór morderczego styropianu. A ja lubię czarne, w kropki, cieliste, pończochy, rajstopy. Lubię też skarpetki w kropki, w paski też mogą być. Mam nawet takie w muffiny. Kiedy wracałyśmy z przedszkola, czasami szłyśmy z mamą do takiego maleńkiego sklepiku na wprost

undefined^th undefinedundefined

sad but true.

By Panna Lola with 0 Comments

Wiem że los jedną ręką daję a drugą zabiera. Wiem, że kot w połowie czarny i w połowie biały przyniósł mi i szczęście i pecha. Wiem, że od kilku dni nie ćwiczyłam - bo zapalenie jajnika. Ała. Swoją drogą moja ginekolog jest jakimś jasnowidzem. Po wnikliwej serii pytań, moim drastycznym opisom, diagnoza została postawiona. Na podstawie badań krwi

undefined^th undefinedundefined

STAY.

By Panna Lola with 0 Comments

Wieczorna rutyna. Termofor na wiecznie bolący brzuch. Czarna herbata w obtłuczonym kubku. Kilka łez na poduszce, wylanych nieświadomie przez sen. Dziwne marzenia pozapisywane w głowie. Skarpetki w paski. Bo stopy wiecznie zimne. Jeszcze dwa dni i urlop. Będę spała i jadła, i biegała i sprzątała. Tylko dwa dni i zacznę żyć swoim naturalnym biegiem. Ostatnio nic nie układa

undefined^th undefinedundefined

Viva la Revolution.

By Panna Lola with 0 Comments

Rozmemłanie emocjonalne spowodowane burzą. A raczej duszną , romantyczną, buchającą zielenią i bzem aurą na Śląsku. Jest pięknie. Krople deszczu za oknem, kremowe, lniane zasłony . I ja codziennie rano,zaraz po przebudzeniu uciekam na szeroko otwarty balkon w samej pidżamie i wdycham słodki zapach bzu i asfaltu po nocnych ulewach. Maj. Najpiękniejszy miesiąc w roku. Wybucha wszystko. Zieleń.

undefined^th undefinedundefined

no title vol.19

By Panna Lola with 0 Comments

Krople wody uderzające o krawędź wanny. Wsypuję sól, wlewam olej lawendowy, upinam włosy w kok. Jakieś kilka pasm wywija się od pary. Lustro staje się nie widzialne. Zdejmuję koszulkę, getry, bieliznę. Sprawdzam kciukiem czy woda nie jest za gorąca. Zanurzam się cała w wannie. Nabieram powietrza i już słyszę ten cudowny szum podwodnej ciszy. Nie walczyłeś o mnie.

undefined^th undefinedundefined

Mirrors.

By Panna Lola with 1 Comments

Z łóżka, spod kołdry w groszki przeniosłam się do kuchennego stołu. Wygodne krzesło pamiętające dziesiątki lat wstecz, okno na oścież, zieleń i wiatr. Duszne, zimne,dziwne powietrze. Zwiastun burzy. Trochę już poszarzało. Zagryzam wargi i biorę głęboki oddech. Ostatnio nic nie idzie po mojej myśli. Jakiś niepokój wkrada się bokiem odbierając jedną dłonią to, co jakiś czas temu mi

undefined^th undefinedundefined

Stop.

By Panna Lola with 0 Comments

Postanowiłam zacząć żyć. To trochę absurdalne postanowienie, chociażby ze względu na fakt, że oddycham, kicham, jestem głodna i śpiewam przez sen. Czyli już żyję. Ale! Internet. Za dużo, za często, bezsensownie i nie na temat. Uzależnienie. Niebezpieczne, wciągające. Odświeżanie co minutę tej samej strony społecznościowej. Wirtualne związki. Nachalne reklamy i autoreklamy. Za bardzo zanurzyłam się w niebiesko biały

undefined^th undefinedundefined

magic kitchen.

By Panna Lola with 1 Comments

Soczysta zieleń. To deszcz, który jak darmowa konewka bez limitu spada na ziemię i tworzy zapachy. Umyłam dzisiaj włosy lawendowym szamponem. Wszystkie olejki eteryczne buchnęły w przestrzeń pełną miliardów kropel deszczu. Wiatr we włosach, krople wody, dłoń w dłoń. Nie wiedziałam, że zapach ciepłego mleka i rozpuszczonych w nim drożdży potrafi tak mnie uspokoić. Może to dlatego, że

undefined^th undefinedundefined

Lemon curd.

By Panna Lola with 0 Comments

Muszę zrobić lemon curd. Tak. Piękna burza majowa o godzinie piątej nad ranem wyrwała mnie z ramion Morfeusza. Już biegłam po śniegu w stronę morza, gdzieś obok migały czerwone latawce. I nagle jakieś błyski, trzaski. Grom. I ja, wyrwana ze snu, ze zdrętwiałą ręką bo J jakoś się śmiesznie ułożył. Uwielbiam deszcz. I śnieg. Na upały przygotowuję się

undefined^th undefinedundefined

next to me.

By Panna Lola with 0 Comments

Bo ja generalnie nie wiem o co chodzi. Nie mam weny, moje biodra są dziwne. Piegi wylazły jak grzyby po deszczu. Jeszcze tylko dziewięć godzin jutro i w piątek śpię jak dziecko, w swojej piżamie w kropki. Bez budzika. Dobra, niech zdjęcia przemówią . Wszystkie z mojej zupy. Bo jak Lola zrobi zupę to wiecie... Jak nie wiecie

Navigation Menu