Archive for kwietnia 2013

Home Archive for kwietnia 2013

undefined^th undefinedundefined

no title vol...18?

Puk puk. Stuk stuk. W drzwiach staje Lotta. Lekko puszysta po pięćdziesiątce. W koszuli w wyblakłe granatowe grochy i pomidorowej plisowanej spódnicy z trwałą ondulacją na lata trzydzieste wygląda na wyrwaną z innej epoki. Jest mroczna, dziwna. Bywa miła. Ale nie często. Dzień dobry! Pan Anatol Nolkowicz mnie przysyła z pewną prośbą. Otóż chciałby zapytać czy pokój tej

undefined^th undefinedundefined

Niebieskie migdały.

By Panna Lola with 0 Comments

Ganomit. Kto to kurwa jest Ganomit? W moim śnie był wybawicielem który wyrwał mnie z rąk rosyjskiej mafii. -Ganomit Griegorjejewicz masz zlecenie na uratowanie kobiety. Jakieś zapachy, jakieś naleśniki, jakaś nutella. Coś się jawi w tym śnie, mgła, śnieg , moje wymarzone krótkie włosy na które brakuje mi odwagi. Dałam radę z tym skalpelem. Dałam. I daję nadal.

undefined^th undefinedundefined

uh la la.

By Panna Lola with 0 Comments

Szczypiorek. Szczypiorek to babcia Krysia i kanapki z serem, pomidorem, cebulą i szczypiorkiem. I herbata z cytryną. I zapach papierosów- bo babcia kurzy jak smok. Wielki kubek z czarną kawą. I tyle. Zwykłe zapachy, a tyle wspomnień. Dobrych wspomnień. Pamiętam jeszcze lniane ścierki a między nimi stare bombki. Duży dębowy stół na Wyszyńskiego, i drewniany wałek. I tak

undefined^th undefinedundefined

Book lover.

By Panna Lola with 1 Comments

Książki. Najukochańsze literki na świecie. Te, które są na tych zdjęciach w większości towarzyszyły mi przez całe życie. No może poza Paryżem, bo dopiero gdy wyrosłam z mani na Disneyland (albo i nie), zapragnęłam wiosny w Paryżu. Wiosna w Paryżu. Dom Pippi w Szwecji. Cudownie deszczowa Anglia. Północ Polski- czyli secesyjny Poznań szlakiem Jeżycjady. Książek jest wiele. Tych

undefined^th undefinedundefined

Violet Hill.

By Panna Lola with 0 Comments

' Co gryzie Gilberta Grape'a ?' No ja bym go ugryzła, to tu to tam. Wiosna, ptaki śpiewają pijane szczęściem po dwudziestej pierwszej. W starej fabryce zachody słońca pomieszane z zapachem przeszłości. Biel. Biel wszędzie. Lubię biel. Czyste, przestrzenne powierzchnie z tajemnicą. Oddechy pomiędzy ścianami. Szepty w sypialni. Śniadanie na balkonie- szkoda że sąsiad pali. A fe, a

undefined^th undefinedundefined

Just like chocolate heaven.

By Panna Lola with 0 Comments

Dwadzieścia osiem. Zostały dwie do celu. Wlewam w siebie litry wody dziennie- moje nerki dziękują Bogu. Zamykam oczy i daje się ponieść czekoladzie. Tak po prostu. Nie czekoladzie byle jakiej. Za byle co. Byle gdzie. Czekolada to rytuał. Jedna kostka delikatnie rozpuszcza się w ustach, a moje kubki smakowe są w raju. Och. Moje wystawowe marzenie się spełnia.

undefined^th undefinedundefined

Twenty four.

By Panna Lola with 0 Comments

Dwadzieścia cztery to dobra liczba. Za dwa lata skończę tyle lat. Na szczęście dopiero. Mogą być dwadzieścia cztery oddechy - najlepiej głębokie. Tuż przed snem. Dwadzieścia cztery łyżki pomidorowej na obiad. Dwadzieścia cztery michałki zjedzone na raz. Dwadzieścia cztery pocałunki na noc. I na poranek. Albo dwadzieścia cztery strony. Ale to tylko teraz. Właśnie dobijam do trzydziestki. Dosłownie.

undefined^th undefinedundefined

It's not fair, and I think you're really mean.

By Panna Lola with 1 Comments

Telefon. Komórkowy. iPhone. Smartfon. Chuj. Zawsze zadzwoni i wypluje z siebie wiadomości. Chujowe najczęściej. Tak jak teraz. Tylko dobre wychowanie i klasa jakakolwiek powstrzymuję mnie od górnolotnych epitetów rzuconych w kierunku jednym jedynym. Ale jakim to też nie powiem. Nie napiszę. Pisanie pod wpływem emocji jest zajebiste przez pierwsze pięć minut, później kończy się usunięciem posta w obawie

undefined^th undefinedundefined

no title vol 17.

By Panna Lola with 1 Comments

Nolkowicz zbiega po schodach na dół i z rozmachem otwiera drzwi. A w nich stoi Lola. Anatol! Cześć! Słuchaj przyniosłam Ci czekoladę z chilli i wpadłam na szybką herbatę z rumem. Czesław już wrócił? - Lola wpada do holu, całuję Anatola w policzek wciskając mu w tym samym momencie owiniętą w szary papier czekoladę. Zdejmuję szalik, płaszcz i

undefined^th undefinedundefined

Porcelain.

By Panna Lola with 0 Comments

Biała porcelana. Kremowe lniane obrusy. Ogromny dębowy stół. Mieć z kimś stół- żeby jeść na nim wspólne posiłki, kochać się na nim, żeby przy nim rysować, pisać, rozmawiać przy wódce do rana. Żeby potem siedziały przy nim bliźniaki i ich kredki i papier. Potem lekcje. I tak bez końca. A to wszystko przy stole- sercu domu. Chcę mieć

undefined^th undefinedundefined

Wildest moments.

By Panna Lola with 0 Comments

Wena. Ciężko wytłumaczyć dlaczego, po powrocie z pracy, bieganiny i psychicznego zmęczenia, resetuje się nad białą kartką. Szare getry i koszulka w paski - twórczy mundurek. Spinam włosy, zapuszczaną od trzech miesięcy grzywkę katuje wsuwkami. I rysuję. Zagryzam końcówkę cienkopisu, jednym uchem słucham Yanna Tiersena albo Mumfordów. Kreska, jedna druga, trzecia. Czarny tusz na końcówkach palców. Gdzieś koło

undefined^th undefinedundefined

Young Folks.

By Panna Lola with 1 Comments

J wyrzucił mnie z łóżka . Spokojnie to tylko awaria sprzętu. Ups, to chyba źle zabrzmiało. Otóż mamy pecha do łóżek. Przez trzy lata naszego związku przerabialiśmy cztery plus materac, i jak na razie materac idealnie spełniał wszelkie wymagania. Od spania, po filmy i inne....... Moje dwa ulubione sprzęty w naszym mieszkaniu to wanna i łóżko - pod

undefined^th undefinedundefined

sweet nothing.

By Panna Lola with 0 Comments

Wszyscy wiedzą że dzisiaj Dzień Czekolady. Nie wiedzą? To już wiedzą. Uczciłam go snickersem i lodami z polewą czekoladową. Cały dzień w pracy, więc nie miałam szans wyrwać się do Czekoladziarni. Szkoda. Taki los kobiety pracującej. O mojej miłości do czekolady i pomidorów pisać nie muszę. Ona była ,jest i będzie. Jest cudnie. Uwielbiam to zmęczenie, leniwy spacer

undefined^th undefinedundefined

no title.vol 16

By Panna Lola with 1 Comments

Pociągi skrywają w sobie najwięcej historii miłosnych na świecie. Tak samo jak mosty. Tak samo jak ciemne bramy w wiosenne deszczowe noce. Kiedy wysiadasz na peronie, w nie wiadomo jakim mieście, i nie wiadomo dlaczego, to jest to nic innego jak gnające w Twoim sercu przeznaczenie. Kiedy całe Twoje serce i nos i dusza i mózg i to

undefined^th undefinedundefined

You should read!

By Panna Lola with 0 Comments

Wpadłam po uszy w ' Grę o Tron'. Jak na koncie będę miała więcej niż 1.95 to lecę do księgarni! Mam całą listę książek i płyt do kupienia. Biblioteka mnie już nie zadowala. To znaczy jest genialną instytucją i nadal będę z niej korzystać. Ale uwielbiam patrzeć na nasz sosnowy regał i poukładane seriami, autorami, tytułami książki. Jestem

undefined^th undefinedundefined

In my place.

By Panna Lola with 0 Comments

Federico Moccia jest włoskim pisarzem współczesnym. I jako włoski pisarz współczesny pochodzący z Rzymu, jest jednym z moich ulubionych. Chociaż mieliśmy mały kryzys przy jego ostatniej książce - mam wrażenie że jest napisana za szybko, akcja toczy się wprost proporcjonalnie do szybkości kręcenia pizzy. Jest dobrze. Nigdy nie byłam we Włoszech, chociaż wiem, że będę tam żyć. Może

undefined^th undefinedundefined

Goodbye Lenin!

By Panna Lola with 2 Comments

Nie jestem znawcą filmów, zawsze oglądam je pod kątem kostiumów, kolorów, scenografii i muzyki. Tak naprawdę gra aktorska mogłaby dla mnie nie istnieć. Nie, nie jestem ignorantką. Po prostu najczęściej oglądam filmy z otwartą buzią i dreszczami na całym ciele. Bo kolory, muzyka, światło. Do filmu Wolfganga Beckera miałam dwa podejścia. Pierwsze około miesiąc temu - po pół

undefined^th undefinedundefined

no title. vol 15

By Panna Lola with 1 Comments

- Masz osiemdziesiąt osiem piegów na nosie, policzyłem kiedy spałaś. - Niemożliwe, przecież śpię na brzuchu. - A jednak. - Jak to zrobiłeś? - Pocałowałem Cię o tu- całuję jej kark. - Cwaniak.

undefined^th undefinedundefined

no title.vol 14

By Panna Lola with 0 Comments

Gdybym stała naga i bezbronna na środku pokoju w świetle latarni nie zauważyłbyś mnie. Nie zauważasz mnie. Widzisz tylko to, tamto i jeszcze to po prawej. Nauczyłam się być przezroczysta. Tak żeby nie było widać że boli. Nauczyłam się nakładać puder na twarz tak, żeby nie było widać: Tego jak dostałam, bo nie mogłam znaleźć kluczy w torbie.

undefined^th undefinedundefined

kiss kiss. bang bang.

By Panna Lola with 0 Comments

Jak nie wiesz co powiedzieć - daj buziaka. Jak nie wiesz co napisać- wyślij całusa. Pocałunki, oddechy, waniliowe powietrze pomieszane z miętową pastą do zębów i płynem Listerine. Przynajmniej w moim przypadku. Czasami jeszcze występuję w roli drugoplanowej CARMEX albo truskawkowa szminka z NIVEA. Lubię to. Znowu jakieś dziwne sny, jakieś obietnice, westchnienia, bieg przez oszronioną łąkę w

undefined^th undefinedundefined

Empty space.

By Panna Lola with 2 Comments

W sumie to wszystko zawsze kończy się na bieli, przestrzeni i rozczarowaniu. Digga - mój mentor od przeznaczenia rzekłaby tak " Tak ma być. to znak. jebany znak." A ja czasami czuję jak pęka mi serce. Grochola napisała kiedyś : "Mam serce wypełnione Tobą po brzegi" Nigdy później nie czytałam czegoś piękniejszego. najważniejsza piosenka. Wymyślałam. Układałam. Przeżywałam.

undefined^th undefinedundefined

So good to be here.

By Panna Lola with 0 Comments

Złe rzeczy się zdarzają. Ale Ty wciąż żyjesz. Wciąż żyjesz. Tak. Kwiecień to jeden z najważniejszych miesiąców w moim życiu. Szkoda tylko że tegoroczny jest taki zimny, szary i smutny. Litry herbaty z miodem. Litry łez przed książką i książkami. Kilka kilo smutku który się przyplątał jak kot dachowiec na zimę. Dobrze mi w tym smutku. Dobrze mi

undefined^th undefinedundefined

Here with me.

By Panna Lola with 2 Comments

Aleksandra i ja. Lat trzy i lat pięć. Nie wiem, nie jadłam, tylko patrzyłam. Cześć numer jeden. Cześć numer dwa. Pyskowice. Miasto powrotów. Przynajmniej moich. Nie mam zdania. Juka - Czyli podrap mnie po brzuszku. Pyskowice. Cześć numer trzy. Pyskowice. Cześć numer cztery. Coś tam . Digga kocha kawę. Ble Warszawa. Nadal jest chujowo. Nadal jest stabilnie. Nadal

undefined^th undefinedundefined

no title.vol 13

By Panna Lola with 4 Comments

Jest dziwnie. Każdy koci łeb pod stopami przypomina o spacerach, o nadziejach. Przypomina o emocjach. Nie ma już miejsca na lęk. Lęk wypełnia wszystko. Od rana do ciemności. Trzeba iść do przodu. Stare lniane zasłony czasu skryte za wiosennymi burzami lekko powiewają. To dobrze. Stawiam pierwszy pewny krok. Idę do baru, zamawiam szklankę Martini, siadam w najciemniejszym kącie.

undefined^th undefinedundefined

Don't make me sad, don't make me cry.

By Panna Lola with 1 Comments

To tak na temat wczoraj. A dzisiaj mroczny i smutny plan w głowie. Urodził mi się. Tak być musi i już. Trzeba przechodzić przez życie. Niestety. Głowa do góry. Brzuch wciągnięty, włosy obcięte ( wszak Lola odwiedziła fryzjera!). Lżej na głowie. Lżej na duszy. Plan. Jest plan. Jest ból brzucha z napięcia i oczekiwania. Są wspomnienia które wróciły

undefined^th undefinedundefined

no title. vol 12

By Panna Lola with 0 Comments

Te wszystkie rzeczy których Ci nie powiedziałam. Te wszystkie zapachy które mam z Tobą , gdzieś w mojej głowie. Alkohol. Wanilia. Miód. Zboże. Papierosy. Układałam włosy przed lustrem tak jak lubisz. Odsłaniałam swój lewy profil, tak jak lubisz. Śpiewałam przez sen. Przerzucałam nagie uda przez Twoje nogi kiedy spałam. Uciekłeś mi tak jak ucieka powietrze spomiędzy palców. Bezgłośnie.

Pages 1 of 30 12 3 4 5 6 7 8 9 Next Last

Subskrybuj: Posty ( Atom )

Navigation Menu